"Kleine waarheden kunnen we begrijpen, grote voelen we slechts aan" (Oscar van der Hallen)
en zo voel ik het!
Adelheid


30.9.08

Moeilijke les


De zieke ontwaakt
kinderen joelen buiten
wis-kunde wacht


28.9.08

Gesprekken


'Als kind, miste ik
nestwarmte', zegt hij peinzend
ogen vol leven


25.9.08

Flitsend van kleuren, rustig opwarmend



De zon verlokte
een pas ontpopte vlinder
in een korte dag


23.9.08

Verdeelde aandacht, gedeelde vreugde



Geurend kinderhaar
op mijn schoot opzij kijkend
naar lezend zusje


21.9.08

Elk seizoen zijn eigen mogelijkheden


Op 't fietspad liggen
stilwachtende herfstblaadjes
ritselraken


17.9.08

De kracht van het nu


Hoger lager
de muziek van wat muggen
buiten het dekbed


15.9.08

Persoonlijk


De enige weg uit kwetsbaarheid is kwetsbaarheid.

13.9.08

Een pareltje, met dank aan Lut


Anoniem Lut zei op 11 september, bij het bericht "Het belangrijkste, en datgene wat je niet kent"

Adelheid, ivm Schilderen geef ik je graag deze verwijzing mee : http://www.joepbuijs.nl:80/HEELAL1HEELAL.html
Dit vind ik een schitterend filmpje om verscheidene redenen. Zowel de manier waarop het filmpje is gemaakt, muziek, compositie, thema. De inhoud van het gesproken ofte/en de manier waarop deze man bezig is. Ik heb het filmpje al een aantal keren gedraaid en geniet er nog altijd van.

Het is gewoon schitterend! Dank je wel Lut!
Enne... nog altijd aan het opkuisen? Ik ook! Goesting om zelf...?

12.9.08

Wat een verschil met onze grootouders


Televisie-ellende
durven kijken
hier wat helpen


10.9.08

Eén van de hersenspinsels


And whatever troubled him and showed in his face might have been just the same old trouble - the problem of occupying space in the world and having a name that people could call you by, being somebody they thought they could know.

(Alice Munro, The love of a good woman, p.47)

De verbindingsdraden en de vlam



Aan mijn ene bestaanspool ben ik één met de keien en de takken van de bomen. Daar moet ik me onderwerpen aan de natuurwet. Daar bevindt zich ook mijn levensgrond, met een kracht die hecht is ingebed in de totaliteit van de wereld en dus voortspruit uit de ferme samenhang van alle dingen.

Maar aan de andere pool ben ik verschillend van al de rest. Daar heb ik alle gelijkheidsbanden verbroken en ben ik als individu alleen, absoluut uniek, onvergelijkbaar ik.
Het ontzaglijke gewicht van het heelal zou mijn individualiteit niet kunnen verpulveren. Ik zou, in weerwil van dat formidabele, totale bestaansgewicht, ik blijven.
Een ogenschijnlijk klein individu, dat in werkelijkheid groots is.

(Rabindranath Tagore, in 'Wijsheid uit India 365 dagen' van Danielle en Olivier Föllmi; kalligrafie van Nagolore)



8.9.08

Beter kijken, onderweg


Twee verkeersborden
ertussen niets, leegte, lucht
en een spinneweb


5.9.08

Het belangrijkste, en datgene wat je niet kent



Penselen spoelen
het schilderen eindigt
met kijken


3.9.08

Zomers tafereel


Met zijn tropenhemd
fietst hij over het tramspoor
Belgische jungle