o what a day... Glimlach... Heb jij ook zo'n dagen Adelheid ? Zo van die dagen die totaal verrassend kunnen zijn en echt onvoorspelbaar ?
Spelletjes onderweg, heb me nu niet direct aan jouw titeltje gehouden... herinner met niet echt meer wat wij deden toen we als familie met zijn 8ten in 1 Citroën DS op stap gingen. Herinner me wel dat ik tussen de 2 voorzetels kon kijken op een tussengeplaatst stoeltje dat nu nog in mijn badkamer staat... Kinderherinneringen...
Totaal verrassende dagen, ben ik niet zo sterk in, Lut, 'k was nogal een planner ook in de vrije tijd (en mijn omgeving nog meer) en een plichtsmens. Vandaar dat ik ziekte zo slecht aanvaardde, eerst, en het verloop en de timing ervan wou voorspellen, wat het allemaal veel erger maakte. Een idee : er de komende tijd voor open staan... voor totaal verrassende dagen.
De kleine/grote korte geluksmomenten, ja dat is wel mijn ding! Ik word steeds meer terug een kind, zou dat erg zijn?
Mmm "met zeven aan een tafel" (Johan Verminnen) of "met 8 in één auto", en alle spelletjes, "ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is rood", ik ben ook van een groot gezin... Deel van het geheel, voor altijd, in m'n binnenste. Ook al gaat ieder zijn eigen allerpersoonlijkste weg.
Goeie opmerkingen Adelheid. Loslaten leren we allen maar met mondjesmaat. Kind... is dat erg ? Helemaal niet zou ik durven stellen (kinds is wat anders ;-) Je ontdekt terug je ware ik, zonder oordelen of vooroordelen etc., ook ware eenvoud. "Deel van het geheel, voor altijd in mijn binnenste" Héél goed geformuleerd ! Is bij mij ook zo (in 8 was inwonende grootmoeder inbegrepen, 'meter') en bij mij is 'het geheel' zich uitstrekkend naar alle verhalen inbegrepen van begin 20e E. Zo'n foto's liggen zelfs nog te wachten om eens te sorteren. Later, ooit , als ik er nog tijd voor heb. Loslaten en toch ook niet jezelf voorbijgaan. Alles goed geworteld, levend in het nu en de toekomst niet uitsluitend. Voor mij voelt het zo nu goed.
heerlijk in de natuur en spelen met wat ze je geeft! dat probeerde ik ook op mijn blog weer te geven! morgen gaan wij het bos in je kunt dus weer meer natuurfoto's verwachten veel liefs
12 opmerkingen:
wat zie ik nu, of ik zie niet wat jij ziet, of ik zie ik zie wat jij niet ziet?
Zaadjes van een grashalm afritsen?
(Kan ik me uren mee bezighouden, als ik me uren heb bezig te houden)
Ik zie het kleine geluk van een moment.
Ik hoorde en voelde vandaag het grote geluk van een kort moment. Un moment de joie chaleureuse, après la lecture de beaucoup de mots de douleur...
o what a day...
Glimlach...
Heb jij ook zo'n dagen Adelheid ? Zo van die dagen die totaal verrassend kunnen zijn en echt onvoorspelbaar ?
Spelletjes onderweg, heb me nu niet direct aan jouw titeltje gehouden... herinner met niet echt meer wat wij deden toen we als familie met zijn 8ten in 1 Citroën DS op stap gingen. Herinner me wel dat ik tussen de 2 voorzetels kon kijken op een tussengeplaatst stoeltje dat nu nog in mijn badkamer staat...
Kinderherinneringen...
Wat jouw titeltje allemaal boven haalt !
Totaal verrassende dagen, ben ik niet zo sterk in, Lut, 'k was nogal een planner ook in de vrije tijd (en mijn omgeving nog meer) en een plichtsmens. Vandaar dat ik ziekte zo slecht aanvaardde, eerst, en het verloop en de timing ervan wou voorspellen, wat het allemaal veel erger maakte. Een idee : er de komende tijd voor open staan... voor totaal verrassende dagen.
De kleine/grote korte geluksmomenten, ja dat is wel mijn ding! Ik word steeds meer terug een kind, zou dat erg zijn?
Mmm "met zeven aan een tafel" (Johan Verminnen) of "met 8 in één auto", en alle spelletjes, "ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is rood", ik ben ook van een groot gezin... Deel van het geheel, voor altijd, in m'n binnenste.
Ook al gaat ieder zijn eigen allerpersoonlijkste weg.
Goeie opmerkingen Adelheid.
Loslaten leren we allen maar met mondjesmaat.
Kind... is dat erg ? Helemaal niet zou ik durven stellen (kinds is wat anders ;-)
Je ontdekt terug je ware ik, zonder oordelen of vooroordelen etc., ook ware eenvoud.
"Deel van het geheel, voor altijd in mijn binnenste" Héél goed geformuleerd ! Is bij mij ook zo (in 8 was inwonende grootmoeder inbegrepen, 'meter') en bij mij is 'het geheel' zich uitstrekkend naar alle verhalen inbegrepen van begin 20e E. Zo'n foto's liggen zelfs nog te wachten om eens te sorteren. Later, ooit , als ik er nog tijd voor heb.
Loslaten en toch ook niet jezelf voorbijgaan. Alles goed geworteld, levend in het nu en de toekomst niet uitsluitend. Voor mij voelt het zo nu goed.
heerlijk in de natuur en spelen met wat ze je geeft!
dat probeerde ik ook op mijn blog weer te geven!
morgen gaan wij het bos in
je kunt dus weer meer natuurfoto's verwachten
veel liefs
Amy wat een prachtige foto's! En bedenkingen...
Prachtige foto, die het verdiende om het tot blogbanner te schoppen.
Blij dat het aanspreekt. En nu... nieuw seizoen, nieuwe banner...
Een reactie posten