"Kleine waarheden kunnen we begrijpen, grote voelen we slechts aan" (Oscar van der Hallen)
en zo voel ik het!
Adelheid


14.12.08

Persoonlijke afvragingen, geen antwoord

Als ik zo vaak andere mensen op een pied de stalle* zet, wil dat dan zeggen dat ik in mijn innerlijke omgekeerde wereld eigenlijk mezelf op een pied de stalleke zet?

Wat brengt dat eigen stilstaande verhoog mij op?

Wat zou het ervan af stappen en wegstappen en loslaten mij brengen?

Welke gevolgen heeft dat voor de mensen rondom mij?

Wat betekent het voor mijn levenskeuzes?

Hoe doe ik dat, ervan af stappen?

En wat gebeurt er dan?

(pied de stalle : voetstuk)

11 opmerkingen:

Yvette zei

dit vraagt onderzoek, moed en durf.

Anoniem zei

Als jij steeds mensen zo hoog plaatst, betekent dat dan dat jij je minder voelt?
Afleren... iedereen is uniek.

Anoniem zei

Mij is ooit gezegd, dat ik in anderen herkende wat ik van mezelf niet wilde zien.
Dit was een les in nederigheid (indien hetgeen ik zag door me werd afgekeurd) en tegelijkertijd een enorme opsteker... (Ik bezag mezelf helemaal anders)
Het ging dus niet om een gedrag van mezelf, maar wél om bewustwording van dit gedrag.

Anoniem zei

dat kun je alleen zelf maar onderzoeken adelheid, maar oordeel niet te streng over jezelf;-))

ik zet ook wel eens iemand op een verhoging..
da's pure bewondering voro die persoon:-))

groetjes
klaproos

Anoniem zei

Het kan geen kwaad een ander te complimenteren, eerder het nalaten. Zou het omgekeerd het eigen verlangen zijn eens geëerd te worden?

Anoniem zei

Als ik naar de meest authentieke en warme ontmoetingen in mijn leven kijk, zijn ze daar waar we simpelweg naast elkaar konden staan/liggen/ziten.
De afstand om te delen is dan zoveel korter ...

Helaas laat ik in de praktijk geregeld serieus steken vallen ...

adelheid zei

Steken. Er komt lucht doorheen. En 't zijn kijkgaatjes, ik leer er mezelf goed mee kennen.
Of zoals de Dagelijkse Gedachte deze week schreef (ik parafraseer nu efkes): als er geen antwoorden zijn, leef met de vraag. Dat is even boeiend (boeiender?)

Anoniem zei

Je mag jezelf gerust op een pied de stalle zetten.

(Ik heb nu eindelijk iets gedaan met het stokje dat je me lang geleden toegooide, maar aan 'zes' ben ik niet gekomen...)

Just Me zei

Piedestal,
hm… ik denk dat noalinne er het dichte bijzit.
Ik plaats vaak mensen hoger dan ik, onbewust. Soms donderderen ze er grandioos af. Soms duurt het lang eer ik het besef…

Interessante vragen heb je.

Just Me zei

IK heb ook gemerkt dat mensen het niet eens doorhebben als ze op een pied de stal worden gezet door mij. Dus zouden ze het misschien niet eens merken als ik hen ervan afhaal.
Anderzijds, door ze ervan af te halen, verandert mijn gedrag misschien wel naar hen toe… dus ja, dan merken ze het misschien wel.

http://uvi.skynetblogs.be/ zei

Aan de voeten van een piëdestal.
Op de treden van superlatieven.

Ik hou van bewonderen.
En vermoed dat er een dosis zelfkennis nodig is
om daartoe in staat te zijn.

Er zijn mensen
die niet verder geraken dan zichzelf.

Blijven verwonderen ...